‘Sun and Shade’ ยังทำออกมาเป็นดนตรีแนวโฟล์คป๊อปย้อนยุค ซาวนด์โดยรวมในอัลบัมยังคงทำออกมาแบบหลวม ๆ แต่จะค่อนข้างผ่อนคลายและฟังง่ายกว่างานชุดก่อน ๆ ของพวกเขา เน้นการผสมผสมผสานระหว่างซาวนด์กีตาร์โปร่งกับกีตาร์ไฟฟ้า มีการใช้เครื่องทำจังหว่ะและซาวดน์เอฟเฟคใส่ลงไปในบางเพลง ฟังแล้วรู้สึกเป็นเพลงย้อนยุคที่ร่วมสมัยดี ขณะที่ Jermey ยังคงร้องสไตล์ Fossette ซึ่งถือเป็นเครื่องหมายการค้าของ Woods ไปแล้ว
อัลบัมนี้มีทั้งส่วนที่ผมชื่นชอบและไม่ค่อยชอบ ส่วนที่ชอบคือ แทร็ค 1, 2, 3, 5, 6, 9 และ 10 ที่ฟังครั้งแรกก็ติดหูทันที และเมื่อฟังครั้งต่อ ๆ ไป ก็จะชอบขึ้นเรื่อย ๆ ฟังบ่อยเท่าไรก็ไม่เคยรู้สึกเบื่อเลย ขณะที่แทร็คอย่าง “Out of Eye” (แทร็ค 4) และ “Sol y Sombra” (แทร็ค 7) เป็นแทร็คสไตล์เอ็กซ์เพอริเมนทัลที่ทำออกมาค่อนข้างจะแปลกแยกจากธีมดนตรีโดยรวมของอัลบัมนี้ แถมยังฟังแล้วไม่ได้สัมผัสถึงความสดใหม่แต่อย่างใด ไม่มีแรงดึงดูด จนทำให้ผมต้อง Skip ทั้ง 2 แทร็คนี้เกือบทุกครั้งที่ฟังอัลบัมนี้ ขณะแทร็คที่ 8, 11 และ 12 ทำดนตรีค่อนข้างธรรมดาจนเกินไป เบาหวิว ขาดเสน่ห์ ไม่สามารถสะกดให้ผมมีสมาธิจดจ่อกับอัลบัมนี้ได้ตลอด โดยเฉพาะในช่วงท้าย ๆ ของอัลบัม ส่วนตัวคิดว่าน่าจะเหมาะสำหรับเป็นแทร็คพวก B-side มากกว่า
อย่างไรก็ตาม เนื่องจาก 7 แทร็คที่ Woods ทำออกมาได้อย่างยอดเยี่ยมสุด ๆ (จนทำให้ลบความอ่อนด้อยของอีก 5 แทร็คที่เอ่ยถึง) ทำให้อัลบัมนี้เหมาะสำหรับการซื้อหามาฟังเป็นอย่างยิ่ง ผมให้ 8 ครับ
