Ravedeath, 1972 เป็นงานลำดับที่ 6 ของ Tim Hecker ศิลปินแนวอิเล็กทรอนิกส์จากมอนทรีออล แคนาดา วางขายเมื่อ 14 ก.พ.ที่ผ่านมา แทร็คส่วนใหญ่ในอัลบัมนี้มีเสียงออร์แกนที่ใช้เล่นในโบสถ์เป็นโครงสร้างหลักพื้นฐาน แล้วนำซาวนด์แบบภูมิทัศน์ [Landscape] ต่าง ๆ มาผสมลงไป บางเพลงนำเสียงเครื่องยนต์ เสียงคนพูดมาเป็นแบ็คกิ้งแทร็ค// มีซาวนด์คล้ายคลื่นเสียงที่ลอยกระทบกับโมเลกุลของอากาศในความหนาแน่นที่แตกต่างจนเกิดเป็นเมโลดี้// พบซาวนด์กีต้าร์คล้ายงานชุดที่ 2 Agaetis Byrjun ของ Sigur Ros ที่เกิดจากการใช้คันชักไวโอลินสีไปกับกีตาร์ไฟฟ้าค่อนข้างเยอะในอัลบัมนี้// เพลงแรก "The Piano Drop" ที่ค่อนข้างแตกต่างจากพวก ทำหน้าที่คล้ายอินโทรของอัลบัมที่มีเสียงซินธิไซเซอร์ให้บรรยากาศดนตรีทรานซ์ที่ขาดแต่ัจังหว่ะบีทของกลองและเบสเท่านั้น ไม่งั้นคิดว่าเป็นงานของ Lindstrom ในอัลบัม Where You Go I Go Too [2008]// บางเพลงเจือกลิ่นอายโพสต์ร็อคคล้ายงานระยะหลัง ๆ ของ Mogwai [อาทิเพลง "In the Air I"]// มีเสียงรีเวอร์บที่เกิดจากการเล่นออร์แกนในโบสถ์ ชัดเจนมากในเพลงสุดท้าย "In the Air III"// แนะนำให้ฟังเพลง "No Drums" เพื่อปรับการฟังในช่วงแรก ให้บรรยากาศเหมือนเรากำลังยืนมองเส้นขอบฟ้า ขณะอยู่บนเรือที่กำลังแล่นอยู่ในท้องทะเล ให้ความรู้สึกที่โล่ง ปลอดโปร่ง...
จะเรียกอัลบัมนี้ว่าเป็นแนวแอมเบี้ยนหรือโดรนก็ได้ แล้วแต่ความเข้าใจของแต่ละคน อาจไม่มีเพลงหนึ่งเพลงใดในอัลบัมเอามาฟังได้โดด ๆ แล้วโดนเหมือนงานส่วนใหญ่ทั่ว ๆ ไป เพราะเพลงแต่ละเพลงมีความต่อเนื่องในอารมณ์และบรรยากาศ คล้ายว่าทั้งอัลบัมมีแค่เพลงเดียวที่เล่นติดต่อกันกว่า 52 นาที ฟังแล้วเหมือนกับว่าเรากำลังฟังเสียงจากลม ฟัา อากาศ อยู่ที่ไหนสักแห่งซึ่งเป็นพื้นที่โล่งกว้างใหญ่ไพศาล ที่แทบปราศจากสิ่งมีีชีวิต เป็นงานที่ต้องใช้เวลาในการฟังมากเหมือนกัน แนะนำให้ฟังตอนกลางคืนที่เงียบสงัด เสียบหูฟังขณะนอนอยู่บนเตียงตอนกำลังจะเข้านอน เมื่อเราสามารถเข้าไปอยู่ในบรรยากาศของอัลบัมนี้ได้เมื่อไร เราจะหลงรักและหยิบขึ้นมาฟังเมื่อไรก็ไม่มีเบื่อ ผมให้ 9 ครับ
