Tomboy คือ งานสตูดิโออัลบัมชุดที่ 4 วางขายเมื่อ 11 เม.ย. เมื่อวานนี้ที่อังกฤษ และในวันนี้ที่อเมริกา ประกอบไปด้วย 11 เพลง ซึ่ง 7 เพลงในนี้ ["You Can Count on Me", "Tomboy", "Slow Motion", "Surfer’s Hymn", "Last Night at the Jetty", "Drone" และ "Alsatian Darn"] ได้ถูกตัดออกมาเป็นซิงเกิ้ลและบีไซด์วางขายมาก่อนหน้านี้แล้ว คนที่เห็นชื่อเพลงเหล่านี้อาจจะคิดว่าทั้ง 7 เพลงล้วนให้ซาวนด์เมโลดี้แบบเวอร์ชัี่นเดิม แต่แท้จริงแล้ว Noah ได้ทำการรีมิกซ์และเพิ่มเติมรายละเอียดต่าง ๆ เข้าไปในเพลงใหม่ทั้งหมด จนทำให้เพลงทั้ง 7 มีซาวนด์ที่หนักแน่นขึ้นกว่าเวอร์ชั่้นซิงเกิ้ลอย่างชัดเจน
สิ่งที่แตกต่างจากอัลบัมชุดที่แล้ว คือ ซาวนด์โดยรวมมีความใหญ่โตมหึมาขึ้น เพิ่มซาวนด์ของกีตาร์เข้าไป [ชัดเจนมากในแทร็ก "Tomboy" และ "Alsatian Darn"] ตัวเพลงมีความเป็นริธึ่มและมีจังหว่ะที่เราจับต้องได้ สังเกตได้จากการมีเสียงของกลองและเพอร์คัสชั่นต่าง ๆ อยู่ในเพลงค่อนข้างเยอะ เสียงร้องของ Noah เองก็ชัดเจน ช่วยสร้างเมโลดี้ให้กับเพลงในเวลาเดียวกัน อาทิในเพลง "Drone" และ "Benfica" บรรยากาศละม้ายคล้ายคลึงกับงานของ Brian Wilson โดยเฉพาะในแทร็กอย่าง "You Can Count On Me" แน่นอนย่อมมีกลิ่นอายของงาน Animal Collective อย่างหลีกเหลี่ยง [ชัดเจนในเพลง "Surfer's Hymn" และ "Friendship Bracelet"] รวมทั้งยังมีความเป็นดนตรีเวิร์ลมิวสิคนิด ๆ อย่างในเพลง "Afterburner"
Tomboy เป็นงานอิเล็กทรอนิกส์และเอ็กซ์เพอริเมนทัลที่อุดมไปด้วยซาวนด์ของซินธิไซเซอร์ ซีเควนเซอร์ กีตาร์ ซาวนด์ของแซมเปิ้ลและเพอร์คัสชั่นต่าง ๆ การมิกซ์เสียงร้องให้เป็นรีเวิร์บ อัลบัมให้ความรู้สึกที่ล่องลอย วูบวาบ เหน็บหนาวสั่นเครือ เข้มข้น ซึ่งบางเพลงฟังแล้วราวกับพายุกำลังพัดโหมกระหน่ำ เมื่อแยกออกมาเป็นแต่ละเพลงทุกเพลงมีซาวนด์ที่โดดเด่น แต่เมื่อนำมารวมกันในอัลบัมกลับให้ความรู้สึกที่มากล้นเกินความต้องการ จนทำให้ภาพรวมของอัลบัมขาดความเป็นเอกภาพและความลงตัว ฟังแล้วไม่ค่อยลื่นไหลเท่าไร 7.9 ครับ
