The King of Limbs มีทั้งหมด 8 เพลง ความยาว 37 นาทีกว่า บางคนอาจจะรู้สึกเสียดุลการค้าไปหน่อย ในยุคเศรษฐกิจฝืดเคืองอย่างนี้ ชิมิ 555+ โอเค ต่อไปเป็นบทรีวิวแล้วนะคร๊าบ เกริ่นไว้นิดนึงว่า บทรีวิวนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวล้วน ๆ อาจจะผิดบ้าง มั่วบ้าง ถูกใจ ไม่ถูกใจบ้างนะคร๊าบบบ :- ]
ชุดนี้เสียงกลองโดยเฉพาะเสียงจากกลองสแนร์ และเสียงเบสไลน์ทำออกมาเจ๋งและเด่นมาก ๆ นะ [ลองฟังจากเพลง “Morning Mr. Magpie” กับ “Lotus Flower”ก็ได้] ธอมยังรักษามาตรฐานการร้องได้อย่างยอดเยี่ยม ทรงพลัง โทนสูงและลากยาวในเพลงเหมือนเดิม แต่ฟังผ่อนคลายกว่าอัลบัมก่อน ๆ นะ แถมยังใช้เทคนิคการร้องแบบ Falsetto ในเพลง “ Little by Little” และ “Lotus Flower” อีกต่างหาก การร้องแบบนี้ เดี๋ยวนี้ฮิตกันเสียเหลือเกินจริง ๆ เนอะ ส่วนเสียงกีตาร์หรอ ??? อาจจะไม่โดดเด่นเท่างานชุดก่อนอย่าง In Rainbows เท่าไรอะ แต่ก็ยังพอได้ยินเทคนิคดี ๆ บ้าง อย่างในเพลง “Morning Mr. Magpie” เสียงกีตาร์นี่เลียไปเลียมาตลอดทั้งเพลงเลยอะ หรือถ้าอยากฟังอคูสติกกีตาร์หวาน ๆ ก็รอฟังเพลงอย่าง “Give Up the Ghost” ก็ได้นะ ฟังแล้วก็เพลิดเพลินดีเหมือนกัน เนื้อเพลงก็ยังมีประโยคเด็ด ๆ เจ๋ง ๆ เอาไว้โพสต์ใน Facebook ได้อีก อย่าง “You stole it all/Give it back” จากเพลง Morning Mr Magpie, “I’m such a tease, and you’re such a flirt” จากเพลง Little by Little หรือ “If you think this is over, then you’re wrong” จากเพลง Separator เพลงปิดอัลบัมที่ค่อย ๆ บิวท์อารมณ์คนฟังอย่างชาญฉลาด ส่วนเพลงเปิดอัลบัม “Bloom” มีเปียโนเสียงตี๊ด ๆ กระพริบตลอดเวลา ฟังแล้วก็เก๋ไก๋ ร่วมสมัย อิเล็กทรอนิกส์จัง คล้ายบางเพลงในงาน There Is Love in You ของ Four Tet มากกกก หรือหากชอบเสียงเปียโนบัลลาสต์ช้า ๆ ก็มีให้ฟังในเพลง “Codex” เมโลดี้ยอดเยี่ยม คิดว่าจะเป็นเพลงโปรดของหลายคนนะ เออใครเคยฟัง “Harry Patch [In Memory Of]” มาก่อน ในพาร์ท[Part] ของออร์เคสตร้า ทั้ง 2 เพลงเหมือนกันยังกะแกะมากกก! แน่นอนเสียงรีเวิร์บย่อมขาดไม่ได้เลยสำหรับอัลบัมที่โคตร Ghostly อย่างนี้ ฉะนั้นพบได้เกือบทุกเพลงในอัลบัมคร๊าบบ และทีเดาไม่ผิดอีก [ยกเว้นซื้อล็อตเตอรี่กับหวย] คือ เจ้าชุดนี้ต้องเอาซาวนด์ Dubstep/ Jungle มาใส่แน่นอน ก็พักหลัง ๆ ธอมเอง เล่นฟังแต่งานแบบนี้ทั้งวันทั้งคืนเลยอะ เพลงที่พูดถึงก็คือ “Feral” ไง หลายคนอาจจะไม่ปลื้ม แต่หากใครชอบ Dubstep เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เพลงนี้นะสุดยอดอะ เหมือนเอเลี่ยนกำลังร้องและเล่นแนว Dubstep เลย นึกไม่ออกก็เอาเพลง Kid A มารีมิกซ์ในเวอร์ชั่น Dubstep สิ อีกอย่างนะไม่รู้คิดไปเองหรือป่าว แต่ละเพลงมีความต่อเนื่องอะ ฟังแล้วอารมณ์ลื่นไหลดีจัง ได้ความรู้สึกล่องลอย พลิ้วไหวเหมือนอากาศธาตุยังไงยังงั้น เออ...มีหลายเพลงมีความเป็นกรู๊ฟเหมือนกันนะ ถ้าให้ยกตัวอย่างมาเพลงนึง ก็เพลงที่ธอมเต้นตัวอ่อนอย่างกะเล่นโยคะงัย “Lotus Flower” ฟังแล้วอย่างน้อยต้องอยากโยกหัวตามแหล่ะน่าาาา สุดท้ายเกือบสุดท้าย มันเหมือนผสมระหว่าง Amnesiac กับ Hail to the Thief ยังไงยังงั้นอะ
พักหลัง ๆ งาน Radiohead ฟังครั้งแรกแล้วแทบตัดสินอะไรไม่ได้เลย ว่ามะ?? ต้องใช้เวลากับเขาหน่อย ใช้หูฟังดี ๆ นิดนึง หาที่เงียบ ๆ หรือยอมอดหลับอดนอนสักคืน เมื่อตั้งใจฟังแล้ว จะรู้สึกถึงรายละเอียดและอรรถรสจากงานของพวกเขาได้อย่างเต็มที่นะ อีกอย่างฟังแต่ละครั้งอาจจะได้ฟีลลิ่งไม่เหมือนกัน บางครั้งฟังตอนนี้อาจจะคลิกเพลงนี้ ครั้งต่อไปอาจจะหลงรักอีกเพลงก็ได้นะ ชุดนี้อาจเป็นไม้เบื่อไม้เมากับใครที่หลงเสน่ห์งานแรก ๆ อย่าง Pablo Honey หรือ The Bends เพราะไม่มีเสียงลี๊ดกีตาร์สไตล์นั้นอีกแล้ว [จริง ๆ พวกท่านเหล่านั้น น่าจะปรับตัวได้ตั้งแต่งาน OK Computer แล้วนะ] เอาละสรุปแล้ว นั่งฟังไป 3-4 เที่ยว อัลบัมนี้เป็นไปตามที่คาดหวังไว้นะ ชอบอะ ให้ 8.3 คร๊าบบบ :-]
แล้วเพื่อนท่านไหนได้ฟังแล้วอะ ชอบหรือไม่ชอบละ ไม่ชอบเพราะอะไร แล้วอยากให้ผมนั่งเทียนเขียนรีวิวอัลบัมไหนอีกบ้าง บอกมาได้นะคร๊าบบบ เย้+++
